Die wind bleef zondag 7 mei de hele dag hangen tussen kracht 10 en 11 en de golven werden zelfs high (6-9 meter). Later in de middag ging het terug naar kracht 9. Wel stond de wind op de kop van het schip dus we bleven vrij vlak (geen gerollebol). We lunchen deze keer in de Bordeaux Dining Room), dus we hoeven niet zelf met een bord te balanceren. Op internet zie ik dat we qua temperatuur al thuis zijn. We hebben een Captains’Circle Event om vijf uur en dat breekt de dag een beetje. Kort daarna komt de kapitein over het omroepsysteem met een “very important announcement”. We varen de hele tijd al 13,5 tot 14,5 knopen en (dat hadden wij ook al uitgerekend) we komen niet op tijd in Astoria (Oregon). Dat langzame varen maakt het rustiger en veiliger voor de passagiers. Bovendien ligt dat aan de mond van de grote Columbia River en met de huidige voorspellingen is het besluit genomen om rustig door te varen en de haven niet aan te doen. Dus, jammer Matthijs, geen model of foto van Cape Disappointment Lighthouse. De excursies die we daar zouden doen (Jan een en ik een andere), gaan niet door en het bedrag gaat van de rekening af. In de loop van de avond blijft het stormen, maar het blijft steeds droog en (tot zonsondergang) blijft het af en toe zonnig.

Maandag 8 mei is de zee weer “moderate” en de windkracht 5. Een stuk rustiger dus. Onze cabin steward Robert lapt de schuifdeur, want die is gespikkeld van het zout. We ontbijten in het restaurant beneden, de lunch gisteren is goed bevallen. Later neemt de wind nog meer af en gaan we terug naar golven van maximaal 1,25 m (slight). Het is 11-12 graden en lichtbewolkt. We varen begin van de middag de monding van Columbia River voorbij (zie foto van Tv-scherm). Zowaar wordt het nog zonnig en drinken we op het balkon een borrel. Genieten en pietemientjes D opdoen! Dan ook nog walvissen spotten maakt het feest compleet.

Jarige Jantje wordt verrast met een versierde voordeur. Wil hij eigenlijk niet, maar stiekem is het toch wel leuk, We worden wakker naast Race Rock en herkennen veel op de wal waar we augustus 2016 waren bij Dawn en Bernie. Om een uur of acht liggen we bij Ogden Point aan de wal en een uur later mogen we van boord. Ik doe voor het laatst de was. Weinig vuil ondergoed en sokken mee naar huis is best lekker. Ondertussen kijken we naar kleine watervogeltjes die laag vliegen en onder water net zo snel zijn als erboven. Ook een zeehond komt buurten. Even na halfelf zijn we bij de shuttle die ons nog voor elf uur afzet naast het Empress Hotel in downtown Victoria. We wandelen langs de binnenhaven en Jan maakt foto’s van het Nederlandse carillon. Mijn camera heeft na San Francisco de geest gegeven, we vermoeden metaalmoeheid ????. We zien het Legislative Building en drinken koffie. Munro’s Books wordt nog met een bezoekje vereerd en dan nemen we de shuttle terug. De temperatuur is nu van bijna 10 C wat opgelopen naar 14-15 graden. We lunchen aan boord en gaan in de loop van de middag pakken. Rond middernacht beginnen we aan het laatste stukje naar Vancouver. Totaal vanaf LA ongeveer 1190 nm. Ons volgende bericht komt echt uit IJlst.

Bob en Joyce en Cora en Peter zijn weer thuis, Marjoleine en Jan gaan over een week of zo naar Porto (leuke stad), buurvrouw Wiep is bijna jarig en wij zijn bijna aan het eind van onze cruise.

Well, the storm kept going all day Sunday May 7th, at force 10-11 with high waves (6 – 9 meters). We went to the Bordeaux Dining Room for lunch, so we did not need to walk around with a plate ourselves. At the end of the afternoon there was e Captains ‘Circle Event and shortly after that the Captain announced that since we were sailing 13,5 to 14,5 knots since leaving San Francisco, we would never make it on time to Astoria. They do sail slowly because that makes the ship more stable and thus safer for the passengers. As the mighty Columbia River flows into the Pacific at Astoria there is a funny current and (for the safety of all aboard) the decision was made not to go into Astoria and just spend another day at sea. Jan’s excursion to two lighthouses (one of them appropriately called Cape Disappointment) and mine to the Astoria Column will have to do without us.

Monday morning May 8^th, wind is back to force 5 and the waves only moderate. Much better! Robert, our cabin steward cleans our windows from the salt spray. Later the wind is less and the waves are maximum 1,25 meter. It is 11-12 C and we have scattered clouds. Beginning of the afternoon we sail passed the mouth of Columbia River. The sun comes through and we enjoy our “stiff ones” on the balcony. And whales make our day!

Tuesday May 9^th is Jan’s 72^nd birthday. Our door is made special today. We wake up next to Race Rock and recognize where we stayed with Dawn and Bernie last August (the yellow field is still green). It is a beautiful day. At 8 am we are docked at Ogden Point and at 9 am everybody can go ashore. We do laundry first though. No dirty underwear and socks to take home! Meanwhile we look at funny water birds and seals around the ship. At 10:30 am we have the shuttle to downtown Victoria, stopping at the Empress Hotel. We walk along the harbour and Jan takes pictures of the Dutch carillon (my small camera died of old age near San Francisco). We drink coffee in the sun and Munro’s Books is visited again before we head back to the ship to have lunch. Our cruise is slowly ending. Wednesday, will be the end for us. That’s when we fly home to Amsterdam again. After lunch, we start packing. Our next story come really from IJlst.

Bob and Joyce had a missed harbour too (Monaco) on their cruise, but are safely back home again, as are Cora and Peter.